Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Καλωσόρισμα...


Οι ψίθυροι αγωνίας, φορούσαν τα καλά τους εκείνη τη μέρα.

΄Ηταν καθαροί, καλοχτενισμένοι κι είχαν βολευτεί στις δερμάτινες πολυθρόνες της

αίθουσας αναμονής, στη μαιευτική κλινική.

Κυριακή, 8 Φεβρουαρίου  και το μεγάλο ρολόι στον τοίχο, έδειχνε 12 το μεσημέρι.

Στις χούφτες των χεριών μας φώλιαζαν προσευχές και τα δάχτυλα μπλέκονταν αμήχανα..

Κάπου-κάπου νευρικά γέλια ξέσπαγαν,  ίσα  για να κρατάει τα μπόσικα το μυαλό.

Κι οι ώρες περνούσαν...


Καρδιοχτύπι κι άσκοποι βηματισμοί σε κύκλους...

Κι οι ψίθυροι εκεί!

Να΄χουν ανοίξει μια σακούλα πασατέμπο και να το διασκεδάζουν...


΄Εξω, ο καιρός άστατος. Λες, κι είχε βάλει για ρούχο τους λογισμούς μας...

Ο παγωμένος αέρας, ράπιζε τα πρόσωπα που έβγαιναν για ανάσες νικοτίνης.

Κι οι ώρες περνούσαν... Κι οι ψίθυροι εκεί...


΄Ωσπου, νύχτωσε.

Η αναμονή,  αβάσταχτα βαριά, είχε πλακώσει το στέρνο μας.

Οι αναστεναγμοί μας, λύτρωναν για λίγο την κομμένη ανάσα.

Τα υγρά βλέμματα, στρέφονταν στο ρολόι του τοίχου...

Κι οι ψίθυροι εκεί... Να χαχανίζουν και να΄χουν γεμίσει το πάτωμα με τσόφλια!




Το ρολόι στον τοίχο έδειχνε 9 το βράδυ, όταν η μπεμπούλα πήρε τις πρώτες της ανάσες.

 Σφιχτές αγκαλιές, βουρκωμένα φιλιά κι ευχές την καλωσόριζαν στον κόσμο μας.






Το ρολόι στον τοίχο έδειχνε 9 το βράδυ όταν οι ψίθυροι αγωνίας, σηκώθηκαν από τις

θέσεις τους, άνοιξαν την πόρτα της κλινικής και βγήκαν έξω.

΄Εφυγαν μακρυά και χάθηκαν, παρέα με κάτι άγνωστες ξεμαλλιασμένες νιφάδες...






                                                                                                 Καλώς ήρθες μπεμπούλα!

                                                                                                                "Αννιώ"





Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Restart!

 Πάει καιρός...

΄Ενας  αποδιοργανωμένος Γενάρης, τέλειωσε.

΄Οσο κι αν έψαξα την αιτία της άρνησης μου για το blog, άκρη δεν βρήκα...

΄Ισως, να χρειαζόμουν μια παύση, ένα διάλειμμα.

΄Ισως πάλι, να ήμουν αποσυντονισμένη από τα πάνω και τα κάτω της καθημερινότητας...

Για την ακρίβεια, δεν το ανέλυσα πολύ.

Κάποια πράγματα στη ζωή δεν χρειάζεται να τ΄αναλύουμε. Απλά να τ΄ απολαμβάνουμε.

Κι έτσι έκανα!



Στα μέσα του Γενάρη, ο ταχυδρόμος  έφερε  ευχές από την Αλέκα!

Μια κάρτα με γλυκά λόγια, που άπλωσαν ένα υγρό παραπέτασμα στα μάτια μου...

Με συγκίνησες βαθιά Αλέκα...

...κι ένα ευχαριστήριο από τον Σύλλογο Γονέων-Κηδεμόνων & Φίλων ΑΜΕΑ

Δήμου Λαγκαδά, που ανήκει σε όλους τους φίλους της Δράσης μας.




Δυο μέρες αργότερα, ο ίδιος ταχυδρόμος   κρατούσε κι άλλη έκπληξη για μένα!

΄Ελαβα ευχές και δωράκι από την ταλαντούχα Κατερίνα της γειτονιάς μας.

΄Ενα πανέμορφο χειροποίητο γούρι που στολίζει το σπίτι μου...

Σ΄ ευχαριστώ, Κατερίνα μου!




΄Οσο  είχα γυρισμένη την πλάτη στον blogger, είχα χρόνο να  δημιουργήσω...

διακοσμήσω... ...φιλοτεχνήσω.... χειροποίητα κι όχι μόνο, δωράκια για την

μπεμπούλα μας!  Από μέρα, σε μέρα θα είναι κοντά μας!!

΄Εφτασε ο καιρός που θα την καλωσορίσουμε στην οικογένεια...

Οι προσευχές μας κι η αγωνία μας βρίσκονται  στο ζενίθ!

(Σήμερα ξύπνησα στις 5:30 τα χαράματα γιατί είχα την εντύπωση...
                                                                                   .....πως δεν άκουσα το τηλέφωνο!)

Θα σου δείξω όλα όσα ετοίμασα αφού της τα χαρίσω, ναι?





Μέχρι να έρθει το μωρό μας, θα συνεχίσω να δημιουργώ σιωπηλά για τη

                                       Βέροια και τους χαρταετούς της καρδιάς μας...



Για το όνειρο της Μπέττυς,  που έφυγε τόσο άδικα νωρίς, από κοντά μας...

Κι όταν όλα θα είναι έτοιμα, θα χτυπήσω την πόρτα της Βίκυς και ξέρω πως θα τα

καλοδεχτεί, όπως έκανε με όλα τα υπέροχα που έχετε φτιάξει ως τώρα...



                                                                           


                                                                                   Μέχρι τότε... Να σε προσέχεις!

                                                                                                        Φιλιά...♥

                                                                                                        "Αννιώ"