Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Στην πόλη των χαρταετών...


Κυριακή πρωί, βρέθηκα στη Βέροια.

Μια πόλη, με διαφορετικό ουρανό...

΄Ηταν, που είχε γεμίσει με χρωματιστούς χαρταετούς...











Με μεγάλη χαρά, διαπίστωσα πως τα πιο πολλά έργα είχαν πουληθεί.

΄Εμεινα να θαυμάζω, αυτά που είχαν μείνει....

΄Ολες οι δημιουργίες έκρυβαν μέσα τους ψυχή, αγάπη και μεράκι...

Αναγνώριζα τα πρόσωπα πίσω από τα έργα και γέμιζα συγκίνηση και περηφάνια που

για άλλη μια φορά  η "Δράση" μας,  κατάφερε να κινητοποιήσει, να εμπνεύσει και να

 πραγματοποιήσει μια τόσο όμορφη έκθεση.

Ο χώρος του Δημαρχείου της Βέροιας,  πλημμύρισε  από τέχνη κι αλληλεγγύη...











Γνώρισα πολλές κυρίες της "Πρωτοβουλίας",  κουβέντιασα μαζί τους και επικρότησα

το σπουδαίο έργο τους...

Δεν μπόρεσα  να συναντήσω,  τις φίλες bloggers...

Ήθελα πολύ, να γνωρίσω την ταλαντούχα   Ποδηλάτισσα που είχε και την ευθύνη του bazaar...

αλλά δεν τα κατάφερα.

Κατάφερα όμως, ένα έργο της να γίνει δικό μου...




Βίκυ, για άλλη  μια φορά  σου δίνω συγχαρητήρια για την αφοσίωση σου σ΄ αυτό το bazaar.

Η έκθεση ήταν υπέροχα στημένη και είμαι σίγουρη πως η Μπέττυ  χαμογελούσε από εκεί ψηλά...

Σου εύχομαι καλή ξεκούραση...







                                                                                                                  "Αννιώ"



Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Τρελο-Μάρτης...


  Ξημέρωμα Σαββάτου άνοιξα τα μάτια κι είδα ένα γαλακτερό φως να γλιστράει

από το παράθυρο. Η εικόνα που αντίκρισα θύμιζε Χριστούγεννα...




 Το κρύο τρύπωνε από τα κουφώματα του σπιτιού.

 ΄Εφτιαξα ζεστό καφέ, τράβηξα τις κουρτίνες κι έμεινα να χαζεύω τις νιφάδες που

  γλεντούσαν με τον άγριο άνεμο.




΄Ωρες αργότερα κι αφού είχε κοπάσει ο χορός τους, βγήκα για τα καθημερινά ψώνια.

Το χιόνι τραγανιστό,  έτριζε σε κάθε βήμα μου κι ο παγωμένος αέρας μ΄  έκανε να

μετανιώνω που ξεκλείδωσα την πόρτα μου. Λιγοστοί  οι διαβάτες, τυλιγμένοι με

ζεστά ρούχα  περπατούσαν σκυφτά, κόντρα στον άνεμο. Το τοπίο γύρω, ασπρόμαυρο....





΄Οταν έφτασα στο φούρνο, στα χείλη όλων, ο καιρός...

"Δεν το βαστάει το χιόνι. Ως το βράδυ, θα΄χει λιώσει..." έλεγε μια γιαγιά διαλέγοντας

το καρβελάκι της...

" Δε λέει, να φτιάξει. Κουραστήκαμε με τις αρρώστιες, πια!" μονολογούσε μια κυρία...















Είναι κι αυτή  η ίωση, που΄χει ξαπλώσει πάνω από την πόλη κι αφήνει τα θρανία ορφανά...

Βρωμάει το χνώτο της από τα αντιπυρετικά, κρατάει θερμόμετρο κι έχει τα

χαρτομάντηλα από κοντά...  Λέω να την καλοπιάσω, με ζεστό τσάι...

Αργότερα, θα της στύψω πορτοκάλια, μπας και ξεκουμπιστεί...








Η γιαγιά, είχε δίκιο τελικά...

Ως το βράδυ, το χιόνι είχε λιώσει και τίποτα γύρω δε θύμιζε την πρωινή εικόνα της πόλης.

Πάει πέρασε, σκέφτηκα... Αύριο, ίσως φανεί ο ήλιος...


                                                        ******************


Ξημέρωμα Κυριακής άνοιξα τα μάτια κι είδα ένα γαλακτερό φως να γλιστράει από το

παράθυρο...     ΄Αντε πάλι τα ίδια!

Τρελο-Μάρτης  σου λέω, Τρελο-Μάρτης!!



                                                              (Βιβλιοπρόταση)






                                                                                                              "Αννιώ"







Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Μετράμε αντίστροφα...





Λιακάδα σήμερα..    Χαμογελάει ο Μάρτης...

Ευκαιρία βρήκαν οι χαρταετοί μου, να ταξιδέψουν....

Το απαλό αεράκι θα τους βοηθήσει να σηκωθούν ψηλά και να φτάσουν στον

 ουρανό της Βέροιας...














Πάνε να βρουν τ΄ αδέρφια τους και να ζωγραφίσουν έναν πολύχρωμο  ουρανό...

Κι όταν ανταμώσουν όλοι, θα ξεκινήσει η γιορτή...

Μια μεγάλη, μια πελώρια γιορτή...





Καλή επιτυχία και σ΄ αυτό το bazaar!!

Καλή δύναμη Βίκυ! Πολλές ευχές και καλή αντάμωση...








                                                                                   Καλό μήνα σε όλους..
                                                                      Καλό μήνα με λιακάδες και χαμόγελα...

                                                                                            "Αννιώ"